Και μόνο στο άκουσμα της λέξης φορμάικα δεν υπάρχει περίπτωση να μην σου έρθουν στο νου παιδικές αναμνήσεις, είτε από το πατρικό σπίτι είτε από το σπίτι του παππού και της γιαγιάς, δεν μπορεί όλο και κάποιο έπιπλο – μικροαντικείμενο θα υπήρχε από φορμάικα.
Sold out
Sold out
Την φορμάικα αν την συνδυάσεις με τα μωσαϊκά και τις φερ φορζέ συμπληρώνεις την εικόνα μιας ολόκληρης εποχής που κράτησε περίπου 30 χρόνια ( 1950’s – 1970’s ).
Η χρήση της φορμάικας ξεκίνησε στην Αμερικής από τις αρχές της δεκαετίας 1950’s κυρίως σε τραπέζια και ντουλάπια κουζίνας για να κάνει την ζωή της νοικοκυράς πιο όμορφη και εύκολη (καθάριζε πιο εύκολα η φορμάικα).
Στην Ευρώπη χρησιμοποιήθηκε σχεδόν με τον ίδιο τρόπο.
Στην Ελλάδα πάλι, σε μια χώρα που η υπερβολή είναι αγαπημένο σπορ και όταν βρούμε μια μόδα της δίνουμε και καταλαβαίνει μέχρι να την ευτελίσουμε, η φορμάικα χρησιμοποιήθηκε παντού και όταν λέμε παντού κυριολεκτούμε! Σαλόνια, ολόκληρες κρεβατοκάμαρες, κουζίνες από την κορφή έως τα νύχια, πόρτες, μέχρι και παιδικά παιχνίδια έχουμε δει επενδυμένα με φορμάικα. Ελάχιστα σπίτια γλύτωσαν από την επέλαση της αλλά ακόμα και αυτά δεν μπορεί έστω και μια μικρή κρεμάστρα στο μπάνιο θα την είχαν!
Η αλόγιστη όμως χρήση αυτού του υλικού έφερε και την παρακμή του. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980’s και με την έλευση του γερμανικού ρουστικ στυλ διακόσμησης (τώρα αυτό καλό ήταν;) επέρχεται και ο θάνατος της φορμάικας, χαρακτηρίζεται ευτελές υλικό και καταδικάζεται σε θάνατο!
Και ξεκινάει μια κατάσταση άνευ προηγουμένου. Σαλόνια, τραπέζια, μπουφέδες σπάζονται και πετιούνται στους δρόμους, τα ντουλάπια της κουζίνας ξηλώνονται μαζί με τα μωσαϊκά πατώματα και καταλήγουν στις χωματερές. Όσα έπιπλα γλιτώνουν την καταστροφή πετιούνται σε αποθήκες να σαπίσουν και έτσι έρχεται το τέλος μιας ολόκληρης εποχής, πιο απλής, πιο ανθρώπινης!
Και μόνο που το γράφω αυτό το κείμενο συγκινούμε γιατί τα ντουλάπια της κουζίνας, το τραπέζι, οι καρέκλες ήταν από αυτή την υπέροχη γαλάζια φορμάικα με τα νερά, μέχρι και το παιδικό μου καρεκλάκι ήταν έτσι. Δεν έμεινε τίποτα…
Σήμερα που οι εποχές έχουν αλλάξει και οι άνθρωποι βλέπουν τι είχαν και τι χάσανε η φορμάικα παίρνει και αυτή την εκδίκηση της και έτσι έπιπλα ξεχασμένα και παρατημένα σε αράχνες και σκόνες βγαίνουν από τα υπόγεια και ξαναχρησιμοποιούνται προσθέτοντας στα σύγχρονα σπίτια μια ανάλαφρη χαρούμενη και νοσταλγική νότα!
Οι διαπιστώσεις που έχουμε κάνει εμείς σε ότι έχει σχέση με τα έπιπλα από φορμάικα είναι οι κάτωθι:
Τις δεκαετίες 1950’s και 1960’s η φορμάικα είτε μιμούνταν τα νερά του ξύλου ή είχε παστέλ αποχρώσεις.
Στην Ευρώπη υπήρξαν και μικρά έπιπλα με έντονα χρώματα ή μαύρο την περίοδο εκείνη.
Την δεκαετία 1970’s η φορμάικα γίνεται κυρίως πορτοκαλί και λαδί.
Στην Ελλάδα την δεκαετία 1950’s τα πρώτα έπιπλα ήταν είναι εισαγόμενα, από εκεί και μετά κατασκευάζονται εδώ, τα περισσότερα έπιπλα είναι χειροποίητα από μασίφ ή καφασωτό ξύλο και η φορμάικα επικολλάται από πάνω αντί για καπλαμά. Σε κάποιες περιπτώσεις βιομηχανικής κατασκευής επίπλων χρησιμοποιούταν το νοβοπάν κυρίως για φτηνά τραπέζια βεράντας.
Τα έπιπλα που κατασκευάζονταν εδώ ήταν κυρίως ελληνικού design εμπνευσμένα από το διεθνές στυλ και όχι αντίγραφα. Τα έπιπλα από φορμάικα δεν είχαν καμία σχέση με το δανέζικο design που ήταν μόδα την ίδια περίοδο. Ειδικά η γαλάζια η ροζέ και η βεραμάν φορμάικα με τα νερά ήταν ελληνικό σχέδιο, εξαιρετικής ποιότητας και αντοχής.
Το πρόβλημα με τα vintage έπιπλα είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις η φορμάικα έχει αποκολληθεί και έχει σπάσει στις γωνίες και είναι λίγο δύσκολη η αποκατάσταση της. Φυσικά υπάρχει λύση, ένας καλός επιπλοποιός μπορεί να την κολλήσει ξανά ή να ξηλωθεί και να κολληθεί κάποιο άλλο κομμάτι. Σε εμάς συνήθως ότι έρχεται στα χέρια μας είναι πολύ ταλαιπωρημένο γιατί λόγο της απαξίωσης αυτών των επίπλων τα στραπατσάρισαν πιο πολύ από ότι θα έπρεπε, μας δυσκολεύουν αρκετά στην συντήρηση τους αλλά κάνουμε ότι μπορούμε για να μην χαθούνε, ότι κατάφερε από αυτά να επιβιώσει.
Σήμερα έχουμε προς πώληση 3 ξύλινα έπιπλα με φορμάικα από την περίοδο 1950’s – 1960’s.
Η συγκεκριμένη γαλάζια φορμάικα δεν συνηθιζόταν σε μικρά έπιπλα, την χρησιμοποιούσαν κυρίως σε έπιπλα κουζίνας ή τραπέζια βεράντας.
Τα σημερινά έπιπλα ήρθαν στα χέρια μας σε πολύ άσχημη κατάσταση, απίστευτα βρώμικα και με ξεκολλημένες φορμάικες, με σπασμένα πόμολα.
Με πολύ αγάπη και μεράκι και έπειτα από δουλειά ημερών οι φορμάικες ξεκολλήθηκαν τελείως και κολλήθηκαν από την αρχή, καθαρίστηκαν, λουστραρίστηκαν, τοποθετήθηκαν αμεταχείριστα αυθεντικά 1950's πόμολα στο κομοδίνο.
Και τα 3 έπιπλα έχουν έρθει σε κατάσταση σχεδόν σαν καινούργια.
Το ντουλαπάκι κομοδίνο είναι χειροποίητη κατασκευή σε επιπλοποιό με ελληνικό design από ξύλο οξιάς.
Έχει διαστάσεις 50 πόντους μήκος, 33 πόντους βάθος, και 68 πόντους ύψος.
Sold
Τα τραπέζια είναι βιομηχανική κατασκευή βασισμένα στο διεθνές στυλ.
Το αριστερό έχει ύψος 27,5 πόντους. Η επιφάνεια είναι 28 πόντους.
Το δεξί έχει ύψος 31 πόντους. Η επιφάνεια είναι 28 πόντους.
Sold out
Το αριστερό έχει ύψος 27,5 πόντους. Η επιφάνεια είναι 28 πόντους.
Το δεξί έχει ύψος 31 πόντους. Η επιφάνεια είναι 28 πόντους.
Sold out
Όλα τα έπιπλα είναι πολύ όμορφα και μπορούν να δώσουν μια πολύ όμορφη νότα σε ένα χώρο και εξαιρετικά χρηστικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορες χρήσης.
 | |
| Το τηλέφωνο θα το βρείτε εδώ. Το σαγρέ κόκκινο γλαστράκι Sold Το γυάλινο κουβαδάκι του πάγου κοστίζει 29€ Το 1950's πορτατίφ θα το βρείτε εδώ. Sold |
